Proloog
Het is donderdagochtend 30 augustus, ik zit aan mijn ontbijt en in de garage staat een volgepakte cx klaar om naar Denemarken te vertrekken.
Om 8 uur rijden we aan, de gps staat ingesteld op Fraugde MC en er wordt geen een snelweg gevonden, heerlijk. Het gaat allemaal lekker binnendoor stukje Duitsland dan weer een stuk Nederland om daarna alleen nog maar Duitsland voor me te hebben.

Rond 1 uur ben ik in Bremen en wordt het tijd om mijzelf wat bij te tanken, de cx heeft al wat gehad onderweg. Terwijl ik van mijn lunch aan het genieten ben komen er steeds meer wolken aan die lekken als een zeef. Na nog een uur rijden is er al zoveel naar beneden gekomen dat mijn regenpak het water goed tegenhoud helaas de verkeerde kant op, het zit erin en wil er niet meer uit.
Mijn intentie om ergens boven hamburg te kamperen valt zo een beetje letterlijk in het water. Dus dan toch maar de snelweg op om zoveel mogelijk kilometers te maken in plaats van uren.
‘s Avonds stop ik nat en doorweekt bij een Kro in kolding om mijzelf en de rest van mijn bagage weer een beetje op te drogen.

Dag 1.
Na een lekker ontbijt en de vreugde en teleurstelling dat mijn kleren op de laarzen na weer droog zijn heb ik nu een paar uur tijd om alvast van het Deense landschap te genieten.
Vanaf 3 uur kunnen we terecht bij de motorclub en die tijd gebruik ik om Roskilde te bezoeken.Na het bezoek aan het vikingboten museum en de kathedraal moet ik helaas nog steeds de conclusie trekken dat de regen nog niet vertrokken is.
Met natte laarzen en natte handen (mijn handschoenen hebben dit reisje helaas niet overleefd *) kom ik rond half 4 het terrein van Fraugde MC oprijden. Het is droog en ik ben zeer onder de indruk van de locatie

De zon heeft besloten om zich nu ook maar te tonen, dat mag ook wel want er staat een goed weekend voor de boeg.
Tijd om mijn tent op te zetten en om mij in te schrijven.
Fraugde MC is in het bezit van een oude boerderij met 2 schuren en aardig wat grond om de gebouwen heen waar gekampeerd kan worden, zolang je het maar achterlaat zoals je het aantreft, dus dat is er een om te onthouden.

De boerderij wordt gebruikt als clubhuis, een van de schuren om te sleutelen en de grote schuur is de feestzaal.
Langzaam begint het drukker te worden er zijn Denen, Duitsers en een verdwaalde Nederlander. Met 740 kilometer maak ik dus wel een kans voor de grootste afstand, dacht ik.

Shaun en Shuggie zijn beide bezig om europa onveilig te maken en komen samen met Arne en zijn vrouw naar het treffen. Later op de avond komen er ook nog 2 Belgen 1 met een cx de ander met een suzuki. Er zijn er ook enkele uit Noorwegen.

Het gezelschap is aardig internationaal en als volgend jaar het 25 jarige bestaan gevierd wordt dan wordt er op een nog grotere opkomst gehoopt.
De parkeerplaat loopt nu al aardig vol er staan enkele oer cx-en customs, silverwings en euro’s. Er is een 650c en een 500 turbo. De Denen rijden vooral op de custom en de gl.

Er is ook een cx met zijspan en iemand heeft zijn cx zo aangepast dat hij ermee kan rijden.

Deze persoon is door brand zijn halve vingers kwijt maar van de cx kun je hem niet afkrijgen, dus nu zal een excuus om niet op de cx te stappen niet meer werken er is altijd wel een manier om hem van stal te krijgen.
Er staan nu 28 motoren en de mensen blijven komen en zaterdag worden er nog meer verwacht.

Na het openingswoord van de organisatie is het tijd voor het avondeten.
Wat het allemaal was weet ik niet dat het smaakte dat was zeker.
’s Avonds staat er een bandje te spelen en staat iedereen met elkaar herinneringen op te halen van het afgelopen jaar.
Tot laat op de avond blijft het gezellig maar sommige van ons gaan op tijd naar bed want we hebben een lange dag gehad en morgen belooft het ook weer een lange dag te worden.


Dag 2
’s Ochtend worden we wakker met het zachte geplof van appels en peren die rond om de tenten naar beneden komen vallen. Iedereen is blij dat het geen regen meer is.
Om 8 uur staan de broodjes voor ons klaar en kunnen we voor het ontbijt aanschuiven. Om 10 uur is er uitleg over R.E.S.C.U.E .
Rescue is opgezet door de Denen om onderdelen die moeilijk of zelfs niet meer voorhanden zijn opnieuw te laten maken om zo de cx rijdend te houden.
Gerard geeft ons uitleg wat alles inhoud en wat de plannen verder zijn. Aan gezien de Denen al volledig op de hoogte zijn wordt alles fijn in het engels uitgelegd.

Na dat rescue opgezet was heeft elk lid 100 kronen (9 pound, 13 €) in moeten leggen. Dit leverde bijna 70.000 kronen op waarmee men schijfremmen heeft laten maken voor de eurosport. De 600 schijven die destijds gemaakt zijn is er geen een meer over alles is al verkocht, met wat winst om de kas van rescue vol te kunnen houden voor andere projecten.

Momenteel is men bezig om de zuigerveren voor de 650 aan te passen. Er zijn veren gevonden die de juiste maat hebben maar niet de juiste dikte, nu worden de zuigers aangepast om de veren te laten passen. Als dit gebeurt is worden de zuigers ingebouwd om te kijken of ze na een jaar nog steeds hun werk naar behoren doen om zo de vraag die straks ontstaat te kunnen vervullen.
Dat de vraag voor onderdelen er is was al snel duidelijk toen na de opzet er al meteen een vraag kwam voor onderdelen vanuit de franse club.
Tevens is men bezig om de lagers in het blok te laten reviseren.
De vraag van de turbo rijder was of er ook meteen gekeken kon worden naar zuiger setjes voor de turbo’s want daar lagen de prijzen ook al zeer hoog en de vraag word alleen maar groter.

Shuggie wist ook nog iemand die de lagers nieuw kon maken gezien de mogelijkheid dat deze niet meer te reviseren zijn. Shuggie heeft persoonlijk contact gehad met david silvers en ze hebben het over onderdelen gehad van de cx waarbij david als ondernemer al met de vraag kwam of het de moeite waard was om dingen te laten maken en op voorraad te hebben. Shuggie’s antwoord, niet vragen gewoon doen.

De Denen hebben al een lijst opgesteld met al de onderdelen die niet meer te krijgen zijn of die moeilijk te krijgen zijn.
Er wordt aan gewerkt om al de onderdelen op de lijst weer beschikbaar te maken.
De makkelijkste manier is om bij elke club door europa eenzelfde opzet te maken als rescue waarbij naar fabrikanten gezocht word of onderdelen die uitwisselbaar zijn.

Door heel europa kunnen er fabrikanten zijn die deze onderdelen goed en goedkoop kunnen maken vooral als alle clubs zich gezamenlijk ervoor inspannen met 4000 motoren kunnen we ook de fabricage “afdwingen”.
Kleinschalige onderdelen kunnen via de landelijke rescue teams besteld worden en de rest zou via groothandelaren te regelen moeten zijn. De Denen hebben hun achter remschijven, de Engelsen zouden de lagers kunnen verzorgen en wij als rijders kunnen bij deze clubs terecht als wij de onderdelen nodig hebben.
Het internationaal bijhouden van wie en waar onderdelen te krijgen zijn moet een streven worden, het moet niet zo zijn dat er nu cx-en gesloopt worden om andere rijdend te kunnen houden, we moeten ervoor zorgen dat deze onderdelen rijkelijk voor handen zijn zodat we straks 500k kilometer verder nog steeds de cx kunnen rijden.

Nou dat was alles heel interessant en inspirerend. Op deze manier kunnen we straks een clubhuis in Brussel neerzetten.

Om 12 uur stond de lunch weer voor ons klaar en degene die nog moesten hadden de gelegenheid om nog snel de tank te vullen voor de toertocht. Of de olie zoals bij sommige.

Om half 3 vertokken we voor de rit, 50+ motoren die zich door het Deense landschap heen bewogen. Shaun met zijn vlag in het midden dus je had een goed idee hoe de hele sliert door het landschap bewoog. Na de toeristische route bereikten we de stop waar koffie en thee voorhanden waren. Een mooi plekje aan het water





Om 7 uur begon de feest avond.
Pasteitjes vooraf, daarna een heerlijk hoofdgerecht en ijs voor na. Hmmmm.
Hopelijk houd mijn motor het extra gewicht nog op de terugreis.

Na het eten kwam de gebruikelijke speech van de organisatie.

Een dankjewel aan Fraugde MC want de cx club was dan wel groot maar een eigen terrein hadden ze niet. De mensen uit de verschillende regio’s werden bedankt die zich inzetten voor de club activiteiten. De bestuursleden worden bedankt.

En er was een blijk van waardering voor de man van het jaar, die zich het afgelopen jaar veel heeft ingezet voor de club.

Er was een tombola waarbij enkele prijzen werden weggegeven van de sponsor van de club, een bedrijf dat fiberoptics maakt.

Vervolgens waren er de prijsuitreikingen.

Er werden 5 prijzen vergeven, mooiste motor, meest veranderd, minst mooiste, en de verste afstand m/v.

De mooiste prijs was voor een gl


De prijs voor de meest aangepaste was voor de zijspan

De prijs voor de minst mooie ging naar de mijne (iedereen die de mijne kent weet nu hoe hoog de standaard ligt in Denemarken)

De verste afstand man ging naar Shuggie.

De verste afstand vrouw was voor een van de Duitse deelneemsters met 420 km.

De 2 vrijwilligers kregen beide nog een fles wijn als dankje van de organisatie.
Als dank voor een geweldig weekend kreeg Carsten, als organisator, een fles oranje bitter overhandigt namens de Nederlandse club.
Daarna nam Shuggie het woord die iedereen aanwezig bedankte voor de groeiende vriendschap tussen de Europese clubs en de leden onderling. Wat het voor hem en Shaun en al de andere cx-rijders mogelijk maakt om heel Europa door te reizen naar treffen en onderweg bij verschillende mensen te overnachten.

Hierna werd de avond vrolijk feestend voortgezet. Om 12 uur werden de restjes van het avondeten nog opgemaakt. Na een lange gezellige avond werd het tijd om het bed op te zoeken.

Dag 3
De laatste ochtend van een mooi weekend worden we weer wakker met het zachte ploffen van appels en peren. Helaas is de lucht nu wel alweer betrokken, het einde van het treffen komt eraan en het weer is er ook somber om geworden. Om 8 uur kunnen we weer ontbijten terwijl buiten alweer de eerste druppels vallen.

Na een laatste afscheid aan iedereen en de belofte om volgend jaar voor het 25 jarig bestaan en een poging voor het guiness record book weer aanwezig te zijn draai ik de afrit af en begin aan de reis naar huis

Cosmar (die Denemarken nat binnen en uit gekomen is maar een prachtig weekend heeft gehad)

Met dank aan iedereen voor de inspiratie en de organisatie.

Cosmar Gommers

:: Print deze pagina