Jarenlang heeft er in de Schiedamse Lange Haven een oud zeil/motorschip voor de Havenkerk gelegen.
De naam van dat schip was
"HOOP OP BEHOUD"In het ruim van dat schip bevond zich een oude CX500Z. Dat wist ik omdat het schip eigendom was van mijn secretaresse bij Honda Nederland. In 1978 heeft Honda NL de CX500 in Nederland geïntroduceerd. Twee machines kwamen als eerste hierheen: één voor de homologatie en één voor de pers.
De ene was rood en de andere blauw van kleur. Alle procedures en tests bij de RDW werden met goed gevolg doorlopen en de CX500 kreeg een typegoedkeuring. Niets stond de verkoop van deze machines in Nederland meer in de weg. De uitlevering aan de dealers was ondertussen volop op gang gekomen en kentekens waren aangevraagd. De eerste motoren, ook deze twee, werden op twee en drie maart gekentekend. De blauwe persfiets kreeg twee maart als datum en de rode homologatie motor drie maart 1978.
Een jaar lang werd er van de machines voor publiciteitsdoeleinden door Honda NL gebruik gemaakt. Toen werden ze door Honda NL verkocht en konden personeelsleden als eersten hun keuze maken. Zowel mijn secretaresse als ik kochten er toen één. Ik de blauwe en zij, als motorrijdster, de rode en voorzag die later van een Polaris kuip.
Vele jaren later besloot ze met haar man te stoppen met motorrijden maar kon toch geen afscheid van de CX500 nemen. Heel veel kilometers had de machine nog niet gemaakt. Er werd besloten hem in het ruim van het schip te plaatsen waar ze ook op woonden. Dat zal eind tachtiger, begin negentiger jaren geweest zijn.
Twee jaar geleden besloot ze om een huis aan de wal te zoeken en het schip te verkopen. Het werd toen tijd om het schip leeg te maken en ook eens te gaan kijken naar de CX. Deze had ze altijd al aan mij toegedacht en die belofte moest nu ingelost worden. Het vooruitzicht aan een betrekkelijk nieuwe CX gaf mij al een heel goed gevoel...
Een bevriende schipper wilde de motor er wel uit halen en begon een zoektocht naar de plek. Het ruim lag helemaal vol met hout en balken. Ergens daar middenin stond de CX.
Met een kettingzaag werd er rondom de motor ruimte gemaakt en er begon iets zichtbaar te worden van onze schat.
Gelukkig dat het vrij donker was in het ruim zodat de schok voor me niet al te heftig was. Toen mijn ogen wat aan het weinige licht gewend waren drong de werkelijkheid echter in volle hevigheid tot me door.
DE MOTOR WAS EEN WRAK!
De veelvuldige temperatuurswisselingen in het ruim hadden in het stalen schip in het ruim erg veel condens veroorzaakt en dat jarenlang. De niet goed beschermde CX was daar ongelooflijk door aangetast en was totaal gecorrodeerd. Deze werkelijkheid was moeilijk onder ogen te zien en het was maar goed dat het geruime tijd geduurd heeft voor de motor in de takels hing en aan de wal stond.
Opmerkingen van omstanders als: "Laat die maar gelijk in de haven zakken!", waren niet van de lucht. De gehavende Polaris kuip maakte het geheel niet aantrekkelijker maar verhulde gelukkig op dat moment nog een hoop van de ellende.
In de werkplaats waar "kuipwillem" zijn domicilie heeft bekeken we de motor wat verder en kwamen tot de conclusie dat restaureren geen optie was. Alles aan de motor van ijzer: frame, tank, buddyseat, uitlaten,voorspatbord etc. etc. was doorgeroest. Ook het motorblok en de carburateurs zagen er niet uit.
Wat nu???
Hier stond wel een van de oudste CX-en van Nederland!
Technische nieuwsgierigheid won het algauw van afkeer. Voorzichtig werd er gekeken of het vrij nieuwe motorblok met slechts 14.700 km op de teller nog rond te draaien was. Toen dat zo bleek te zijn riep ik met overmoedig enthousiasme: "Als de motor ook goed loopt maken we hem weer rijdbaar."
Willem en ik zouden gaan proberen om het blok aan het draaien te krijgen.
Bij "Brinkcx" een set frisse carburateurs geleend en met startkabels en een klein benzinetankje aan de gang. Verder werden er geen maatregelen getroffen; we hebben er nog geen bougie uitgedraaid! Eerst de motor rond laten draaien en zowaar het oliedruklampje ging uit. Toen werd er serieus geprobeerd om de motor te laten lopen. Na veel gehakkel lukte het de motor aan te laten slaan! Hij liep!! Het viel ons direct op hoe mooi geruisloos, zonder mechanische geluiden het blok draaide.
De basis voor een restauratie was er en ik besloot om de motor ook de naam HOOP OP BEHOUD te geven.
Wel moest er nog een plan de campagne opgesteld worden. Allereerst moest alles gedemonteerd worden en gekeken worden of er van het frame nog wat te redden was want zonder origineel frame met het framenummer viel de bodem uit ons project. Dat viel nog alleszins mee want alleen de achterbrug en de ophang-oren van de uitlaten en achtervoetrusten waren doorgerot.
Verdere demontage verliep bijzonder moeilijk en was zonder doorslijptol nauwelijks te doen. Het motorblok was niet uit het frame te krijgen. De bouten die door het achterdeksel liepen zaten muurvast in het aluminium en alleen door alles door te slijpen kon het blok uit het frame gehaald worden. Ook het achterdeksel werd daarbij beschadigd en zou vervangen moeten worden. Gelukkig hadden we dat nog op voorraad. Willem is wel gecapituleerd voor de bout waar de middenbok mee vast zit en die is daarom ook gewoon blijven zitten. De bok ging zonder speling nog perfect heen en weer en moest dan maar aan het frame blijven zitten. Op de foto van het gespoten frame kan je dat nog zien.
Het frame is gestraald en toen bleek goed hoe dun sommige delen waren. De achterbrug moest opgelapt worden en dat is door het inlassen van plaatjes door Willem ook weer gebeurd. Aan het frame bleken alleen de reeds genoemde ophang-oren doorgeroest.
Met de spuiter is gekozen voor een speciale epoxy-primer met nat-in-nat gespoten afwerklaag. Het resultaat is fantastisch.
Het blok stond er ook nog haveloos en zwaar geroest bij maar we hebben toch gekozen om het zonder te demonteren te stralen.
Dan moet alles waar straalgrit kan binnendringen wel HEEL GOED afgedekt worden. Dus goed nadenken waar zich allemaal mogelijke openingen bevinden waar problemen zouden kunnen ontstaan met binnendringing van grit. Vervolgens afdekplaatjes maken en alles verder dichtplakken opdat de grit-stroom er geen vat op zou krijgen. Zie het blok na het stralen.
Ook het motorblok werd gespoten, eerst met een primer en daarna met de afwerklaag. Dat alles volgens de beproefde "kuipwillem" methode. Ook het cardan werd zo behandeld. Dat alles gebeurde door Willem omdat ik in die winter mijn tijd doorbracht in Zuid-Europa.
Voor mijn vertrek had ik nog een rode CX op de kop getikt waarvan de onderdelen gebruikt moesten worden om op de HOOP OP BEHOUD gemonteerd te worden. Het kannibaliseren van die fiets geeft me nog steeds een beetje hartzeer maar ik had geen andere keuze. Dus kabelboom, wielen, buddyseat, tank en heel veel andere onderdelen zijn overgehangen door Willem. Zelf beschikte ik nog over, ooit van Honda Japan gekregen, "funkelnagelneue" FVQ schokdempers.
Na mijn terugkomst in maart 2015 zei Willem zo langs zijn neus weg: "Zullen we eens kijken hoever ik gevorderd ben?" Ik sloeg achterover van het geweldige resultaat.
De motor was af op het complete uitlaatsysteem na! Ik heb niet lang geaarzeld om dat in zijn geheel bij Marco Becker te kopen en na montage daarvan kunnen we met trots het resultaat bekijken.
De " HOOP OP BEHOUD " rijdt weer!!
