Nadat ik me op zaterdag 24 april 2004, nog vol vreugde na aankoop van mijn eerste motor, had aangemeld als lid van de Honda cx-club, kreeg ik een mailtje. Ik was het 700e lid, of ik een stukje wilde schrijven. Dat wilde ik wel, vandaar dus hier het verhaaltje van een beginnende 'motormuis'.
'Een nieuwe lente en een nieuw geluid.. van een ouwe Honda cx500C.'
Ik ben Joan Luites, 35 jaar oud en ik woon in Nijmegen. Ik werk in de Sint Maartenskliniek, als wetenschappelijk onderzoeker op de research-afdeling van de Orthopedie, waar ik oa. 2 verschillende hersteltechnieken van de voorste kruisband van de knie, onderzoek. Een onderwerp waar ik ooit in de toekomst nog op hoop te promoveren.
Vorig jaar besloot ik vrij spontaan om mijn motorrijbewijs te gaan halen. Voorheen vond ik motoren 'wel leuk', maar ik had nooit de behoefte gevoeld om zelf te rijden. Ik had zelfs nog nooit een brommer gehad! Totdat ik ze op een mooie lentedag in het voorjaar van 2003 overal zag rondtoeren. Ik bedacht dat het misschien ook wel iets voor mij kon zijn. Er hadden al enkele veranderingen in mijn leven plaatsgevonden. Daar kon er nog wel 1 bij, dus in het kader van Herman Gorter's dichtregels: 'een nieuwe lente en een nieuw geluid' :waarom dan niet het geluid van een nieuwe motor!?
Toevallig leerde ik toen iemand kennen, die zelf motor reed, waarbij ik een paar x achterop mocht. Dat vond ik al gaaf. En nadat ik in juni mee naar het landelijke bikester weekend was geweest, was ik verkocht. In 2004 wilde ik zelf met de motor present zijn. Achterop zitten was niet het probleem, maar wel de enige zijn, die met een auto aankwam.
Na een zomer vol lessen, waarvan ik al erg genoot, haalde ik nog net voor de herfst, op 17 september, bij mijn 1e poging mijn rijbewijs (dat was sneller dan met de auto). Helaas had ik daarna geen tijd meer om te rijden, laat staan om een motor uit te zoeken en te kopen. Ik surfde wel op internet, maar een echte keuze maken, daar kwam het nog niet van.
Toen enkele weken het mooie weer begon, kwamen de kriebels. Gelukkig vond ik een medesponsor, dus ik kon op zoek naar een gemotoriseerde tweewieler. Nu ben ik zelf nogal gecharmeerd van 'gewone' choppers (dus niet zo uitgedost). Maar mijn vriendin Monique daarentegen, houdt van een degelijke toermotor. Dat kon nog een probleem worden.Toen zag ik op de website van B2 motorsport in Nijmegen een foto van een betaalbare motor, die ze in de verkoop hadden: een Honda cx500C. En ik vond het inderdaad een plaatje. Het was hopen, dat Monique ook op dit werkpaard uit 1983 gezien wilde worden. Gelukkig vond ze het een leuk ding. Wij gingen meteen kijken. En hoewel hij in het echt toch wat groter was, dan op de foto, werd een proefritje gepland. Hartstikke spannend, want ik had al enkele maanden niet meer gereden. Kon ik het nog wel?? Toen ik zaterdags bij B2 aankwam, bleek dat-ie net voor een proefrit met iemand anders weg was.. en die had wel interesse. Ik ben toch gaan rijden (en ik kon het gelukkig nog). Het leukste, naast het rijden natuurlijk, waren de groetende motorrijders die ik onderweg tegenkwam. Ik had het gevoel dat ik er al helemaal bijhoorde (tijdens de lessen had ik mijn hand nog niet van het stuur durven halen). En dat de motor al van mij was. Toen ik terugkwam, bleek dat de ander nog enkele dagen wilde wachten, wat betekende dat ik hem kon kopen. Maar ik ben een weegschaal, dus kiezen is niet de beste eigenschap van mij. Daarnaast heb ik geen verstand van motoren, maar kon ik wel zien dat er enkele minpunten waren. Waaronder wat roest en geen garantie en de twijfel of ik wel de eerste motor, waarop ik een proefrit had gemaakt, moest kopen. Met andere woorden, ik wilde ik ook niet meteen beslissen.
Ik heb toen wat informatie over de Honda cx500C gezocht via internet en kwam toen bij deze site uit. Daar las ik veel positieve punten en werd ik steeds enthousiaster over de 'fiets'. Dus toen heb ik toch vrij impulsief besloten (gevoel boven verstand) om hem te kopen. Hij was nog niet weg, dus nu staat-ie sinds zaterdag in mijn tuintje, ik heb meteen een klein ritje gemaakt. En zondagmiddag lekker 2 uurtjes over de dijk gereden om er weer in te komen. Heeeeerlijk!!! Wel een beetje vermoeide rugspieren en ik kreeg op een bepaald moment kramp in mijn linkerheup, maar dat verdween na wat rek- en strekoefeningen gelukkig weer.
In de komende weken ga ik veel rijden om het voertuig zoveel mogelijk te leren kennen en beheersen. Als hij eenmaal op gang is, lukt dat goed, maar manoevreren met dat gevaarte van meer dan 200 kg, is toch best wel lastig, met name bij het lopen, soepel wegrijden en de langzame bochtjes. Want ik wil natuurlijk wel veilig rijden, voordat mijn vriendin me achterop gaat vergezellen!
Ik hoop tevens dat mijn overhaaste beslissing om deze motor te kopen, in de (nabije) toekomst geen verkeerde blijkt te zijn. Maar ik vertrouw erop dat het inderdaad een werkpaard in de positieve zin van het woord is en dat hij me voorlopig niet in de steek laat, ondanks dat-ie donderdag aanstaande officieel 21 jaar oud wordt!!
Volgende week zondag speel ik mijn laatste voetbalwedstrijd van het seizoen, dat was mijn grootste hobby. Daarna heb ik de zondagen vrij om mijn nieuwe vrijetijdsbesteding te beoefenen: lekker samen rondtoeren op mijn eigenste Honda cx500C. Dus laat het mooie weer maar komen! In juni kan ik op mijn eigen motor naar het 4e landelijke bikester weekend in Drenthe (www.bluesclub.nl/bikesters). Sta ik gelukkig niet meer voor schut met mijn auto, want hoewel mijn motor (nog) niet helemaal blinkt, vind ik het een keimooie bike.
Tot ziens 'on the road'!!
groetjes, Joan.