Kun je een fantastisch weekend samenvatten in een stukje proza dat ook nog eens leesbaar is op een website -en dus niet te lang? Onmogelijk, maar de reis die we hebben gemaakt was om meerdere redenen zodanig bijzonder dat ik toch een poging wil doen.
In het weekend van 24 tot en met 26 mei organiseerden de CX-vrienden Weser/Ems/Elbe weer hun traditionele bijeenkomst in Vechta, Duitsland. Als ik me niet vergis was dit de zesde keer. De foto's van de 172 aanwezige motoren vorig jaar waren op zich al reden genoeg om hier eens naar toe te rijden.
Er was echter nog een reden, misschien nog wel leuker. Dit was bij uitstek de gelegenheid om voor het eerst een rit met leden van onze eigen CX V-club te organiseren en elkaar voor het eerst in levende lijve te ontmoeten. Via deze website en onze nieuwsbrieven hebben Frans en ik een oproep gedaan op mee te rijden.
Na wat geregel en heen en weer gemail stond de afspraak vast. Op zaterdag 25 mei ontmoetten Frans, Winny, Johan en ik elkaar bij een benzinestation in de buurt van Woerden. Voor Frans en ik extra bijzonder omdat we elkaar na bijna een jaar samenwerken aan de site nog nooit in levende lijve hadden ontmoet. Vervolgens reden we verder over de A12 naar een benzinestation ter hoogte van Ede. Hier stonden Theo en Rembrandt al op ons te wachten. Theo had er vanuit Boekel al drie kwartier regen opzitten terwijl hij toch vooraf had aangegeven alleen bij mooi weer te rijden. Zijn ervaringen als enige Nederlander in Vechta vorig jaar waren echter zodanig positief dat we allemaal bereid waren de regen en het daaruit voortvloeiende poetswerk te accepteren. Na een kop koffie zijn we verder gereden en verlieten al vrij snel de A12 om binnendoor naar Zutphen en Hengelo te rijden. Toen we weer buitenkwamen na de tweede koffiestop bij Hengelo wachtte ons een zeer aangename verrassing: de zon brak in alle hevigheid door.
Het gaat te ver om hier alle details te vertellen over de reis over de provinciale wegen in Duitsland , de glooiende wegen, het dichte groen, de zoektochten naar benzinestations -er gaat nu eenmaal niet zoveel brandstof in de tank van een CX500 C - en de uitgewisselde motorverhalen. Na een heerlijke rit kwamen we rond half vier aan op het kampeerterrein in Vechta. De ontvangst was, zoals voorspeld door Theo, hartelijk. Iedereen kwam op de foto en kreeg een 'Schnapps' bij inschrijving. Het aantal CX' en dat stond gestald was groot, maar nog veel groter toen de toerrit terugkwam rond vier uur. Uit niet officiële bron vernam ik dat er rond de 280 'Guellepumpen' (Duits troetelnaampje voor de CX) zouden moeten zijn.Alle types waren er: CX, GL, 500 (A,C,E), 650, C en Turbo. Ook de uitvoeringen waren divers, van toerbuffel tot chopper en ratbike. Een lust voor het oog en bij uitstek gespreksonderwerp om in contact te komen met de Duitse liefhebbers.
Mijn favoriet -en ik was niet de enige- was wel de streetfighter van Udo, die vorig jaar als mooiste motor werd verkozen. Udo had hier 8000 Mark en 450 werk- en nadenkuren in gestoken, maar het resultaat mocht er zijn. Dit jaar was een zilvergrijze, geheel in originele look, CX500 aan de beurt om de wisselbeker te ontvangen. Ook waren er nominaties voor de jongste rijder (19 jaar), de oudste (68 jaar) en de gladste achterband (!). De prijsuitreiking vond plaats rond het kampvuur in een uiterst gemoedelijke en vriendelijke sfeer. Onze conclusie was dat deze sfeer te maken heeft met de CX: de motor is vriendelijk en pretentieloos en dit geldt kennelijk ook voor de bezitters.
Na een niet al te lange nacht en een goed ontbijt braken we onze tenten weer af. Verschillende Duitse CX' ers, ook van de organisatie, kwamen persoonlijk afscheid van ons nemen. Hierna gingen reden we onder een stralende zon weer terug naar Nederland, inmiddels vergezeld door Jan, die al op vrijdag naar Vechta was gekomen en zich op zaterdagavond bij ons had gevoegd. Bij het bord 'Nederland' begonnen de buien weer. Theo moest na een tankbeurt nog een keer aangeduwd worden omdat zijn startmotor het begaf, maar verder hebben we geen noemenswaardige technische problemen gehad.
We hebben een perfect weekend gehad en vrienden gemaakt. De organisatie door de Duitsers was perfect en de sfeer was top. Wij gaan volgend jaar zeker weer en hopen dan met een nog grotere groep te zijn.
Oh ja, mocht iemand het zich afvragen: we hebben niet één keer een opmerking gehad over het niet-meedoen van Nederland aan het WK. Ik bedoel maar.
Coen
:: Bekijk de foto's!
:: Print deze pagina