Hier is dan het verslag van een 4680 km lange motorvakantie.

Op zondag 29 augustus ben ik om 15.00 uur vertrokken in de richting van Zwitserland. Met behulp van Tom-Tom raakte ik verzeild op een camping aan het riviertje de Lahn, in Lahnstein, waar een nederlands echtpaar, met de zachte G uit Venlo het roer in handen heeft. Ondanks het latere tijdstip- tentje opzetten, luchtbed oppompen- was het bijbehorende kroegje nog open en hebben we gezellig een pint gepakt. Er zat ook een Duits echtpaar aan de bar, die alles over mijn Honda wilde weten. Toen ik zei, dat de benaming van deze motor in Duitsland een "Gulepumpe" was, begrepen ze er niets meer van. Ik heb uitgelegd, dat het zoiets was als Kever voor een VW en Eend voor een 2CV.

Omdat ik pas dinsdag in Bern verwacht werd, heb ik rustig naar Zuid-Duitsland gereden en op de camping in Kandern overnacht. Hier viel niets te beleven. Onderweg naar Bern zei Tom-Tom , Piep-Piep en het totale programma was tijdens het functioneren gewist, dus vanaf dat moment moest ik het met de, gelukkig, meegenomen kaarten doen. In Zwitserland een mooie tocht met Charlotte gemaakt, zij rijdt een Virago 600 en dat was voor haar eigenlijk haar eerste motortoer, omdat ze hem alleen gebruikt om snel tussen huis en werk te pendelen.

Vrijdag van Bern naar Umhausen in Oostenrijk gereden, overnacht op de camping en zaterdag naar Grassau, ten zuiden van de Chiemsee.

Hier verzamelden zich de deelnemers aan de Dolomietenreis van Vrij Uit/MRO, waar zondag gestart werd.

Er waren ongeveer 35 deelnemers, maar dat splitst zich op naar gelang de rijstijl, of andere voorkeuren. Iedereen is voorzien van een roadbook,dat al een paar weken in je bezit is, zodat je al een idee hebt van de ritten die gemaakt worden. Ik had alles zodanig gekopieerd, dat elke dag op 1 A4tje kon, omdat mijn routerol niet meer kon bevatten. We reden met 5 motoren in onze groep naar de Italiaanse Dolomieten. Ik reed in eerste instantie achteraan, maar dat was hard rijden, om steeds weer bij te blijven. Een prachtige tocht over binnenwegen, via de Brennerpas en Penser Joch (2215m) naar het einddoel Tenna. Hier vandaan zullen we dagelijks de ritten maken.

De 2e dag voert ons naar de Centrale Dolomieten, waarbij de passen Brocon (1644m), Gobbera (988m), Cereda (1669m), Duran (1605m) en passo Staulanza (1773m). Via Passo Fedaia (2057m) met zicht op de gletsjer Marmolada rijden we naar Passo Sella (2213m). Ik rijd samen met Hans, omdat hij niet zo wil jagen en ik ben blij niet alleen te hoeven rijden. Uiteindelijk is een Honda CX 500 Custom geen BMW of Aprilia. We zijn vergeten om de passo Pordoi (2239m) te nemen, maar het uitzicht op de Sella Groep, was adembenemend. Op diezelfde plaats heb ik tijden geleden op de skies gestaan. Op 1 van de genoemde passen was het zo smal en steil, dat het moeilijkheden had gegeven, om elkaar te passeren. Gelukkig ben ik niemand tegengekomen. Het was zaak om het gas er op te houden en door te rijden om niet in de problemen te komen. Over problemen gesproken, laat ik vandaag de motor vallen !! Uit stilstand verlies ik op de een of andere manier mijn evenwicht en kon hem niet meer tegenhouden, Samen hebben we hem weer rechtop gezet en de schade bekeken : Gescheurd scherm en een verbogen linker knipperlicht. Nadien hoorde ik steeds een schavend geluid,als ik weer een "tornante" (haarspeldbocht) nam. Uiteindelijk,na twee dagen, opgelost. Het rubbertje van de opvang van de bok was er af,waardoor dat schurend geluid ontstond. Bovendien vervormde de band dusdanig, dat de band ook langs dat opvangbeugeltje schaafde en een lelijke slijtage op de zijkant veroorzaakte. Resoluut met de tang weggebogen en problemen opgelost.

De 3e dag brengt ons naar het Gardameer,waar we door tunnels langs het meer rijden en dan rechtsaf een prachtig weggetje omhoog gaan.Als we stoppen zien we nog andere motorrijders en samen eten en drinken we wat. En passant nemen we nog even passo Durane.

Elke avond genieten we van een heerlijkje maaltijd en zitten we gezellig bij elkaar met een biertje en een lach, op het terras.

De 4e dag brengt ons naar de Weinstrasse, aan alle kanten zie je wijnranken en nog eens wijnranken, met uitzicht op de Brenta. Daar nemen we de passo Mendola (1363m)

De 5e dag begint met een prachtige smalle weg, die met kleine, vierkant uitgehouwen tunneltjes, (passeren onmogelijk), naar de Monte Rovere gaat.

Daarna naar Monte Baldo en uiteindelijk weer via de smalle weg van vanmorgen, maar dan in tegenovergestelde richting op huis aan.

De 6e en laatste dag, voordat we weer naar Grassau terug rijden- niet iedereen gaat naar Grassau, maar kiest een rechtstreekse route naar Duitsland- laat ons nog even een paar passen nemen. We "pakken nog even" de passen Lavaze (1805m), Costalunga (1752m), di S.Pellegrino (1918m), di Valles (2032m), de Passo di Rolle (1984m), passo Gobbera (988m) en passo Brocon (1616m), om draaierig van te worden, maar daar komen we voor. Tot mijn grote tevredenheid zijn de "schaamkanten" van de banden verdwenen, de voorband vertoont een zeldzame slijtage aan de zijkanten van het profiel. Motorrijders in Nederland, uitgesloten de klaverbladrijders, zullen dit nooit aan hun banden hebben gezien.

De laatste dag heb ik gedeeltelijk meegereden, ik heb afscheid genomen van Hans, mijn onafscheidelijke maatje tijdens deze reis, onderaan de afslag naar de Timmelsjoch. Deze berg zal lang in mijn geheugen gegrift blijven, adembenemend uitzicht op besneeuwde hellingen met nog eens geweldige hairpins, boven gekomen kwamen even later ook Wilco en Miranda, op de BMW R1100 S, boven. Nog een paar foto's gemaakt en daarna de afdaling aan de Oostenrijkse kant, het Otztal en de Fernpass. Overnacht 25km ten zuiden van Ulm en zondag, eerst door regenbuien geplaagd, maar na Wurzburg klaarde het weer weer op.Om 18.00 was ik weer in Apeldoorn.

Ik heb een notitie gemaakt van de motoren en hun berijders en zij waren razend nieuwschierig waarom ik dit deed. Ik vertelde hen van onze Honda CX Vriendenclub en dat ik een verslag zou schrijven van deze reis, zij komen allemaal onze site bezoeken.

Ik heb genoteerd:

Frits-Honda Transalp,

Rolf,Jan,Wilco+Miranda- BMW R1100S

Hans-Yamaha Diversion

Erik, Rob- Aprilia Tuono

Elly-Yamaha TDM

Bert, Kathleen+Marcel- BMW GS 1200

Pien- Honda CB 600, zij had nog maar 3 weken haar A-tje, geweldige prestatie!

Xander-Honda CBR 900

Bertes, Jaap -Honda Pan European

Jan -Honda Varadero

Dirk -Yamaha Fazer

Koen, John -Kawasaki ZX-9R

Astra-Yamaha R6

Marieno- Aprilia Falco

Tom -BMW R1150RT

Be -BMW R1100RT

Geert Jan -Honda XL 1000 V

Chiel, Martien -Yamaha FJR

Erik -Honda VFR 750

John, Edwin -Suzuki 1200 S

Jos- KTM/MXC

Frank- Kawasaki GPZ 900 R

En last but not least Henk met zijn Honda CX 500 Custom uit 1982.

De moraal van dit verhaal: Het is wel hard werken in je vakantie, maar de CX is zonder problemen tot alles toe in staat.

Welke CXer gaat een volgende keer mee met 1 van de vele motorreizen, waar deze reis wel de zwaarste van is geweest?

Iedereen nogmaals bedankt, het was fantastisch,

Henk Tonkens, alias Honkie Tonkie.

:: Print deze pagina