De jaarlijke bijeenkomst in het Noord-Duitse Vechta is uniek en eigenlijk niet te missen voor de ware CX-fanaat. De foto's op deze site spreken voor zich. De verhalen over de bijeenkomst van de Zuid-Duitse club spraken me daarom niet zo aan: verder, Dixies in plaats van echte WC's en een koude douche. Inmiddels is het CX-virus echter zo diep in mijn organen doorgedrongen dat ik een paar dagen voor dat het zover was toch besloot om te gaan. Ik ben dus nu officieel CX-gek.
Heenreis.
Vrijdagochtend om 9.00 uur vertrok ik voor een tocht van 590 km. Alleen, want ik had via ons prikbord geen medereizigers kunnen vinden. Helga van Leur had regen voorspeld, maar volgens het www zou het in Zuid-Duitsland iets beter zijn. Het was in Linschoten nog droog, maar bij Ede moest ik toch het condoom (regenpak) aan. Tot zo´n 200 kilometer voor Schwäbisch Hall heb ik dit alleen nog uitgedaan om te plassen. De reis verliep voorspoedig. Bij het zien van de wijnranken op de heuvels in Zuid-Duitsland overkwam mij een heerlijk vakantiegevoel. De ontvangst bij het clubgebouw van MC Hall, een voormalig treinstation, was hartelijk maar minder groots dan in Vechta. Om 18.00 uur, ongeveer een uurtje na mij, kwam er nog een Nederlander binnen. Jan van de Goor. Medebestuurslid van onze club, die donderdagavond, bij het zien van zijn nieuwe achterband, had besloten ook te komen.
Motoren
In de loop van de avond druppelden de CX'en binnen. Totaal zo'n 40. De volgende dag kwamen daar nog zo'n 30 bij. Veel heel bijzonder exemplaren zoals in Vechta zaten daar niet bij. Uitzondering daarop was de zogenaamde Gül-duro. Een CX omgebouwd tot Enduro. Een rit op het veld bewees dat het ding echt hard over ruw terrein kan rijden. De achterveren zijn echter zo lang, dat de vraag blijft wat er op de lange termijn met de cardan-koppeling gebeurd, aangezien die een wat vreemde hoek vertoonde. Maar wel leuk. Ook de erg mooi verbouwde Silverwing van Dietmar, al gespot in Vechta, was aanwezig.
Museum
Een echte toertocht werd niet georganiseerd. Wel zijn we met een grote groep naar een privé auto- en motormuseum gereden. Bij 'privé' had ik het idee van een schuurtje met 15 motoren. Het museum overtrof echter mij stoutste verwachtingen. Wat dacht je van een Münch 1200 TTS? Of een erg mooie MV Agusta 750 S uit 1975? Bovendien nog een serie erg mooie blikken (auto's dus). De rit van en naar het museum was echt de moeite waard. Mooie bochten en heuvels.
En dus
Boven verwachting leuk deze bijeenkomst. Het weer zat helaas niet mee. Iets te koud en te nat. Bij mooi zomerweer ongetwijfeld nog mooier. Het kan niet tippen aan Vechta, maar kwa omgeving onnavolgbaar. Onze komst werd zaterdagavond beloond met een mooie oorkonde, als waardering van ons eerste officiële bezoek. De rit viel me mee. Terug om 9.00 uur vertrokken, om half vijf was ik weer thuis. Bij mooi weer en functionerende CX ga ik volgend jaar weer.
Coen