Ik liep al tijdje met het idee mijn CX-brandstoftank en zijkapjes op te knappen. Ik heb best wat krassen, steenslag en kleine lak- en stickerbeschadigingen. Laten doen is geen optie, veel te duur. Maar zelf doen is ook lastig, stel dat ik het verknal. Op de CX-onderdelenbeurs in Bunnik heb ik redelijk impulsief een oude tank en twee zijkapjes gekocht. Met het idee om mijn huidige tank te laten wat ie is (best goed) en de reservetank en de zijkapjes helemaal op te knappen.
Met name de tank was in slechte conditie, veel roest en een paar deuken (waarvan één zeker 4 centimeter diep). De zijkapjes zagen er op de rubbers na vrij redelijk uit. Totale kosten: € 11,-- (dat noem ik nog eens een CX-clubprijs). Ik ben naar Auto Indus in Woerden getogen en heb daar thinner, wasbenzine, schuurpapier (van .60, .80, .240, .350 en .600), hechtprimer (Motip), plamuur, spuitplamuur (Motip), grondverf/primer (Motip), twee bussen verf en twee bussen blanke lak (allemaal Motip) en polish gekocht. Kosten: € 70,--
Hieronder zal ik voor de liefhebbers in woord en beeld illustreren hoe ik in 15 stappen de roestige en doffe tweedehandsjes heb getransformeerd tot fraai gekleurde en origineel vormgegeven onderdelen.
Stap 1: Demonteren, dus benzinekraan, tankdop met toebehoren, bevestigingsrubbers, alles moet eraf. En passant zag ik dat de benzinekraan defect was, maar ik kan gelukkig gewoon mijn huidige kraantje gebruiken.
Stap 2: Schuren, schuren, schuren (achteraf heb ik wel een beetje spijt dat ik geen afbijt heb gebruikt). Vooral de stickers verwijderen was een hele toer. Uiteindelijk heb ik de hele tank en de zijkapjes met .60 en .80 schuurpapier bewerkt. Ik heb met de boormachine (met staalborstel) de ergste roestplekken kunnen verwijderen. Resultaat na een uurtje of 6: zo goed als kaal met flink wat krassen.
Stap 3: Plamuren en schuren. Eerst de te bewerken (en kale) oppervlakken ontvetten met thinner. Ik heb met 2-componenten plamuur drie deuken weggewerkt, waaronder die diepe. Best spannend, want de verwerkingstijd van de plamuur is 5 minuten. Ik heb een dik rubber gebruikt om de plamuur zo goed mogelijk in de tankvorm te strijken. Een half uurtje laten drogen en schuren maar weer. Resultaat na een uurtje of 3: op het oog heel mooi.
Stap 4: Ontvetten met thinner. Ik heb de tank opgehangen (aan het sluitpalletje van de tankdophouder) en de zijkapjes aan dat klikbeugeltje aan de achterkant. Zodat ik er met mijn vette vingers vanaf kon blijven. Niet te zuinig met de thinner en ik heb natuurlijk geen plekje overgeslagen. Beter te veel en te vaak ontvetten, want je streeft bij iedere laag naar een optimale hechting. Op de tank heb ik de vulopening en de kraanopening afgeplakt.
Stap 5: Spuitplamuur. De zijkapjes heb ik eerst bespoten met hechtprimer, handig, want vanaf dat moment kunnen ze gewoon worden behandeld alsof ze van metaal zijn. Spuitplamuur is werkelijk wonderbaarlijk spul. Ik heb de tank en de zijkapjes in mijn schuurtje opgehangen, alles eromheen met kranten afgeplakt (bouwplastic had ook gekund) en dan is het gewoon een kwestie van kort na elkaar enkele dunne laagjes opspuiten. Na afloop opschuren met .240. Ik wilde dit weer ontvetten met thinner, maar ik wreef teveel plamuur weg, dus ben ik overgeschakeld op wasbenzine. Resultaat na een uurtje of 2: Een geelkleurige doffe, maar zeer gladde tank en dito zijkapjes.
Stap 6: Primer. Het leek niet nodig, maar het kon mijns inziens geen kwaad, dus ik heb (na het ontvetten met wasbenzine) alle onderdelen nog met primer bespoten. Dit heb ik nat geschuurd met .350 waterbestendig schuurpapier voor een nog gladder resultaat. O ja, het viel me op dat er veel vliegjes werden aangetrokken tot de kleur of de reuk van de bespoten oppervlakken. Buiten spuiten lijkt dus geen optie.
Stap 7: Spuiten: Uit een enorme kleurenwaaier heb ik gekozen voor een basiskleur en een accentkleur. Ik wil zowel op de tank als op de zijkapjes een accentkleur spuiten. Dit heeft gaandeweg een andere wending gekregen, hierover later meer. De basiskleur is een beetje rood/paarsig, de accentkleur gelig (beiden acryl). Ik vond het spuiten erg spannend. Zal het hechten, krijg ik geen druipers, hoe zal het dekken? Ik heb met een kacheltje mijn schuurtje op 20 graden gebracht en heb de onderdelen grondig met wasbenzine ontvet. Binnen drie kwartier heb ik vier lagen opgespoten. Zo gelijkmatig mogelijk, op 25 cm afstand benevelen. Steeds hele dunne lagen. Best lastig om overal goed bij te kunnen zonder de tank en de kapjes met je vingers aan te raken, maar het is gelukt (een volgende keer regel ik plastic handschoenen. Ik heb gemerkt dat je wel heel onvoorzichtig moet spuiten wil je druipers krijgen, dus dat viel mee. De truc is om gelijkmatig (en ook vanaf een gelijkmatige afstand) te spuiten, wat vooral door de ronde vormen een hele uitdaging is. Tussen de verschillende spuitbeurten door heb ik buiten steeds 5 a 10 minuten frisse lucht geademd (en de spuitbus geschud) en tijdens het spuiten was een mond/neuskapje geen overbodige luxe. O ja, spuit de bus niet helemaal leeg, want op het laatst gaat ie spetteren en dat is niet grappig. Resultaat na een uurtje: Een gelijkmatige mooie kleur, nog niet dekkend en helaas een paar spetters. En de eerste echte teleurstelling: Nu er sprake was van enige glans viel me op dat het plamuurwerk bij nader inzien niet zo gladjes was. Niet erg storend (we hebben het tenslotte over een antieke motor), maar wel verassend. Je ziet bij het spuiten dus werkelijk iedere onvolkomenheid. Dit betekent dat je in het voortraject de plamuurvlakken beter even nat kan maken en tegen het licht moet houden. Ik heb deze kleine tegenslag maar voor lief genomen.
Stap 8: Tweede keer spuiten en aflakken. Na voorzichtig nat schuren met .600 en wederom ontvetten met wasbenzine zijn er weer vier lagen verf overheen gegaan. Dit maal een echte off day, want de tank is tijdens het spuiten op de grond gevallen (draadbreuk). Dat betekende dus wat krassen en lakschade, die ik moest opschuren, plamuren en wederom spuiten. Ik was nog van voldoende materiaal voorzien en ik had inmiddels wat ervaring, dus dat was geen punt. Alleen enig tijdverlies en natuurlijk een gekrenkt ego. Direct na het spuiten (binnen 30 minuten) heb ik ook twee lagen blanke lak (acryl) aangebracht. Resultaat na 5 uur: Mooi, strak en goed dekkend. Echter, niet glad (meer een soort sinaasappelhuid). Ik hoop dat het polijsten voor de echte afwerking zal zorgen, maar daar moet ik een dagje of 5 mee wachten (voor het uitharden van de blanke lak).
Stap 9: Polish. Als de laklaag goed is uitgehard (na een dag of 5) is het een kwestie van polishen. Ik heb polish gebruikt en een paar zachte doeken. Resultaat na 2 uur poetsen: Hij glimt, maar ik twijfel of ik voldoende lak heb gespoten, de echte diepe glans ontbreekt..
Stap 10: De accentkleur. Zoals gezegd had ik de ambitie om op de tank en de zijkapjes een druppelvorm in een gelige accentkleur te spuiten. Ik was al op zoek naar dun afplaktape (waar je bochtjes mee kan maken) toen ik bedacht dat het opspuiten van een stuk of acht lagen van die accentkleur tot een verdikking en dus een randje zou leiden. Navraag bij een plaatselijke spuitgast bevestigde mijn vermoeden. Hij adviseerde mij zelfs dit niet te doen, het zou zeker niet mooi worden. Ik heb toen besloten een vriend van mij in te schakelen. Deze werkt bij Ferry Quik, een stickerreclamebedrijfje in Utrecht. Ik heb in een ivoor/gelige kleur een ontwerp gemaakt voor zowel de tank als de zijkapjes. Omdat de mogelijkheden met stickers vele malen groter zijn dan met afplakken en overspuiten heb ik de druppel op de tank een enigszins gewaagde vorm gegeven; je kan in de druppelvorm de tekst CX500 lezen. Ik heb de vier stickerontwerpen op een kartonnetje uitgetekend en aan mijn maat gegeven. Hij heeft daar stickers uit getoverd. Een vriendendienst, maar normaal gesproken had dit € 40,-- gekost.
Stap 11: Stickeren. Een lastig klusje, want ik wil natuurlijk wel enige symmetrie (ook al kun je niet aan twee kanten tegelijkertijd kijken). Met hulp van mijn maatje en een föhn is het resultaat werkelijk fantastisch geworden. Zelf stickers plakken is niet echt een fluitje van een cent. Je moet de sticker goed aandrukken (met een plastic kammetje) en voorkomen dat er luchtbellen ontstaan (als ze toch ontstaan kun je ze met een speld doorprikken). Vooral het aandrukken luister nauw, want je wil niet uitschieten en je lak beschadigen. Ik heb de door mij gebruikte stickers dubbel laten maken, nu heb ik thuis nog een reserve-setje.
Stap 12: Opnieuw aflakken. Ik heb bij stap 8 blanke lak op acrylbasis gebruikt. Op zichzelf prima, maar voor de brandstoftank zou dit (volgens de plaatselijke spuitgast) een risico opleveren. Als je knoeit met benzine (bij het tanken) levert de acryllak onvoldoende bescherming. De tank moet met 2-componentenlak gespoten worden (een component lak en een component harder). Dit kun je niet zelf en is bovendien niet goedkoop. Ik heb telefonisch contact gehad met de leverancier van de door mij gebruikte spuitbussen acryllak. Deze bevestigde dit verhaal. Hij kwam wel met een alternatief. Als je de acryllak 6 weken goed laat uitharden (of als je een oventje weet te regelen) wordt de lak vanzelf brandstofproof. Tot dat moment kun je de tank beter niet gebruiken of heel voorzichtig tanken. Hoe dan ook, ik heb besloten de laatste blanke laklaag door een vakman te laten doen. Ik twijfelde over de kwaliteit van mijn eigen laklaag (geen diepe glans) en ik wil toch ook een goede bescherming. Bovendien staat Schotland voor de deur, dus 6 weken laten uitharden is geen optie. De spuiter had nog wat spuitwerk staan en kon (door af en toe “mis” te spuiten) mijn tank en zijkapjes voor een vriendenprijs (€ 65,--) meespuiten. Na een nacht in de oven was hij klaar, voorzien van een diepe glans en een mooi beschermlaag (ook over de stickers). Resultaat: werkelijk oogverblindend, ik ben er van overtuigd dat ik dit resultaat zelf niet had kunnen bereiken.
Stap 13: Binnenkant van de tank reinigen. Er is een professioneel reinigingssysteem (Tankcure), maar doorspoelen met benzine en het reinigen van een brandstoffilter lijkt me bij deze tank voldoende. Bij nader inzien had ik dit beter vóór al dat spuitwerk kunnen doen. Nu moet het allemaal wat voorzichtiger. Goed reinigen is een must, omdat je anders vuil in je carburateurs krijgt (ik spreek inmiddels uit ervaring).
Stap 14: Montage. Alle onderdelen heb ik netjes gepoetst, ik heb van beide tanks de beste onderdelen op mijn nieuwe tank bevestigd en deze vervolgens op mijn CX (Custom, juni 1981) geplaatst. De zijkapjes heb ik voorzien van de beste 4 rubbers (plaatsen met afwasmiddel).
Stap 15: Bewonderen en laten bewonderen. Een vakman kan vast wel zien dat hier een amateur aan het werk is geweest, maar ik ben zeer tevreden met het resultaat. De tank en de zijkapjes hebben door de kleur en de stickers een unieke uitstraling en ik ben best trots op mijn eigen CX-logo.
Heb je plannen om zelf je tank te spuiten, laat je dan niet weerhouden door je eigen onervarenheid. Natuurlijk is een amateurklus niet te vergelijken met het werk van een echte spuitgast. Maar dat kun je compenseren met een gedegen voorbereiding, goed materiaal en heel veel geduld (vooral schuren en plamuren is monnikenwerk). En de ultieme blanke laklaag (2-componenten) uitbesteden aan een vakman is wat mij betreft een echte aanrader. Ik ben absoluut in mijn nopjes met het eindresultaat…
Edward van den Elshout, 9 mei 2005