Na flink wat file slingeren eindelijk aangekomen in St. Jansklooster.
Even op de foto en dan eindelijk het terrein op, waar al een hoop CX-en en aanverwante artikelen staan. Het eerste dat me opvalt is de extra witte party tent. Hoewel het weer op dat moment nog mee zat gaf het een gerust gevoel. Kunnen we zeker vanavond lekker buiten zitten als het begint te regenen.
Na het begroeten van oude bekenden is het heerlijk motoren te bekijken onder het genot van een biertje en een heleboel serieuze praat over modellen en modificaties maar ook de o zo nodige onzin die er uitgekraamd wordt en zo vele lachsalvo’s veroorzaakt. Waar blijft die regen nou? Na het eten is het altijd fijn schilderen en zo kwam het dat de Dromedaris van Floris nu ook echt Dromedaris genoemd mag worden dankzij de schilderkunsten van een of andere harige kunstenaar binnen de vereniging (zijn naam is me ontschoten, echt beroemd zal hij wel niet zijn). Hoop maar dat die verf het houdt in de regen dadelijk.
Inmiddels is de schemer ingetreden en is het tijd om de bar te bezoeken en te genieten van het kampvuur. De sfeer is heerlijk relaxt en oude bekenden kletsen gezellig bij en nieuwe contacten worden gelegd. Het werd nog erg laat die nacht onder een prachtige sterrenhemel waar maar geen regen uit kwam. Ik meende wel veel satellieten te zien maar had daar de volgende dag zo mijn twijfels over. Die dag begon met een heerlijk ontbijt met alles erop en eraan en .......we konden deze nuttigen in de zon (wat een vreemd weekend is dit). Daarna ging een ieder zijns wegen in groepjes of solo.
Er werd lekker door de omgeving gereden en ik mocht met een clubje mee naar de oldtimerdag in Ruinerwold. Daar was zoveel te zien dat ik het in dit verslag niet op kan noemen maar het is zeker een aanrader om het volgend jaar te bezoeken als je er nu niet geweest bent. We kregen ook nog een tip dat er een Bluesfestival in Giethoorn was maar dat hebben we niet kunnen ontdekken. Omdat we nog maar met z’n vieren waren (Edward, Anne, Ian en ik) zijn we maar even Giethoorn in gewandeld.
Daar was het zo druk dat er een file was van huurboten in het water en wij regelmatig struikelden over de Japanners wat ons deed besluiten rechtsomkeert te maken. En als het ergens kan gaan gieten dan is het wel in Giethoorn en je moet de problemen natuurlijk niet opzoeken als het nog steeds zonnig is (lees: bloed heet). Eenmaal terug op de camping begon de wedstrijd wie het langzaamst 20 meter op zijn motor kon afleggen. Motoren met zijspan waren uitgesloten van deelneming. Dit viel nog niet mee en velen haalde de eindstreep niet zonder een voetje aan de grond te zetten. De beste stuurlui staan zoals gewoonlijk aan wal en wisten precies te vertellen hoe het wel moest al waren ze het niet allemaal met elkaar eens. Het was een geweldig geslaagd idee.
Afwisselend, erg spannend maar ook hilarisch. Na een workshop kleppenstellen door Ouwe Jan was het alweer tijd voor de BBQ, wat gaat zo’n dag toch snel. De ballonvaarders die op het terrein waren gekomen voor een demonstratie “Blaas hem de lucht in” (niets is ons bestuur te gek) waarschuwden ons voor een regenbui tussen 19:45 en 20:00 uur. EINDELIJK. De bui kwam en ging door het stoïcijns door BBQ grillen van de vrijwilligers alweer snel weg. Het was allemaal weer geweldig verzorgd en eten was er in overvloed.
Na het eten was er een officieel moment waarop Coen, na een onvrijwillige demonstratie stage diving, een ieder bedankte en overging op het uitreiken van de prijzen voor de Langste Afstand Van Huis (gewonnen door Anne Kirby uit de UK met 1100 km), de Winnaar Langzaan Rijden (Ben Bons), de Kaalste Achterband (score 0,5 mm) en tot slot de Mooiste CX (gewonnen door John Arundel uit de UK). Het was daarna weer erg gezellig bij de bar en hoewel iedereen netjes onder het tentdoek bleef zitten wilde de regen nog steeds niet komen. Het kampvuur ging wel uit maar dit kwam niet door de regen maar door gebrek aan hout. Vreemd was het dus toen we het vuur ineens weer op zagen laaien. Hoe kon dit nu? Bij nader onderzoek bleek er een fanatiekeling bezig was om de jiffy-plankjes (bedoeld om de motoren te ondersteunen op het gras) in het kampvuur te gooien. Hoe kon hij ook weten dat volgend jaar alle duizend leden naar SJK gaan komen en we elk plankje kunnen gebruiken.
Deze avond ging iedereen, op een 40 man na, om acht uur naar bed om de volgende dag wederom te kunnen genieten van een heerlijk ontbijt. En toen was het echt afgelopen en ging iedereen weer op zijn motortje huiswaarts en sloeg de regen alsnog toe maar wat maakt het uit na zo’n super weekend.
Gilbert
ps. Kijk voor meer foto's ook op Roelof's website!