Hallo allen :)
[edit]ik zit hier een mega verhaal af te steken in een topic over ene pluis, sorry daarvoor[/edit]
[edit2]pluis is al boven water lees ik net, gelukkig maar :)[/edit2]
Ik kreeg via 'Anoniem' (Ray is zijn naam kwijt denk ik :p) een mailtje.
Met mij (en mijn vriendin) gaat het goed.
Ik ben hier niet meer zoveel omdat ik tegenwoordig op het motor-forum vertoef,
waar meer algemeen over motor word geouwehoerd, ik refereer zoveel mogelijk
mensen die CX (of GL) rijden naar de cx site, waar ik af en toe een kijkje neem.
Inmiddels rijd ik op een Suzuki RF900R, de drang naar sportiever rijden en wat
meer vermogen heeft het gewonnen van de GL400.
Die GL400 heb ik nog steeds. Ik heb er toen ik deze net kreeg een ratbike van
gemaakt en hij doet het nog steeds, maarrrrrrr, ik rijd er nooit meer op. Omdat
ik binnenkort kleiner moet gaan wonen moet ie eruit. Ik zoek dus eigenlijk een
nieuwe baas, die hem op gaat knappen en weer terug brengt in originele staat.
Het valt me best zwaar, maar als er niet op gereden word is het ook zonde. Ik
zal eens een topic openen hier op het forum. NU dan , het verhaal over mijn
vakantie :) (hoe je vast, het is een heel stuk geworden!
Het verhaal van mijn naamgenoot Floris klopt niet helemaal. (Het feit dat wij
naamgenoot zijn heeft al voor enige verwarring gezorgd bij de 'engelse
connectie' Rob Davis.
In 2004 ben ik op vakantie gegaan naar Ierland (dus niet Schotland), vanwege
boot perikelen moesten we in de buurt van Birmingham overnachten. Omdat ik toen
nogal eens contact had met Rob vroeg ik hem naar een overnachtings adres in de
buurt. Tot mijn verbazing en genoegen mailde hij dat ik dan maar bij hem moest
komen slapen, ook al kwam ik niet op de CX. Ik reed toen samen met mijn
vriendin, 3 koffers en een tanktas op een Suzuki GSX 1100f. We hebben idd bij
Rob overnacht, waar we later werden getrakteerd op een bezoek van een aantal
leden van de engelse CX community, erg gezellig, genoten van Rob's eigen
gebrouwen bier, maar om een uur of half 11 in de avond zijn we maar gaan slapen
aangezien we die dag om 5 uur op waren gestaan om vanaf Rosmalen naar HvHolland
te rijden en vervolgens van Harwich naar Telford (woonplaats Rob red.)
De volgende dag moesten we al vroeg de boot hebben van Holyhead naar Dublin. Op
de vraag hoe lang het zou duren om de A5 af te rijden, kreeg ik van het CX
gezelschap te horen dat het op een sterke motor als de mijne niet langer dan een
uur of 2 mocht duren. BEWAAR U ALLEN, als je eens dezelfde route moet rijden!!!
Uit voorzorg waren we al een half uurtje eerder weggegaan, aangezien ik liever
relaxed rijd met al die bepakking (en vriendin). De A5 is een ideale motorweg,
maar niet als je haast hebt. 3,5 uur zou zeker een goede tijd zijn om te nemen
voor het afleggen van dit stuk motor genot. Helaas heb ik er dus niet van kunnen
genieten, we hebben de boot gemist en moesten een boot later nemen. Dit schopte
het hele vakantie schema in Ierland in de war, maar goed, dat mocht de pret niet
drukken.
We kwamen in Dublin aan en van de boot af MIDDEN IN DE AVOND SPITS, ook dit is
geen aanrader, met een machine die inclusief alles inmiddels wel een kg of 400
gewogen zal hebben. Bij het eerste stoplicht ging het al fout, terwijl ik
zwetend op mijn tanktas kaart stond te kijken bij een stoplicht, werd ik op mijn
schouder getikt door een grijs bebaarde BMW rijder. Hij vroeg mij waar we naar
toe moesten. Toen ik hem dat vertelde, kon hij het niet 123 uitleggen, dus zei
hij, "Follow me". Hij heeft ons 1,5 uur lang door de spits geleid, om
uiteindelijk op de juiste weg uit te komen!!!! Na de eerste overnachting, zo'm
50km ten noorden van Dublin (in Drogheda) zijn we 1 dag in die omgeving gaan
rijden en hebben een aantal practhige zaken bezichtigd, zoals daar zijn
Newgrange (mega oude grafheuvel(s), lekker mysterisch, enkele prachtige abdijen
en verschillende keltische kruisen.
Inmiddels was ik al verliefd geworden op Ierland...... Geweldig land met
prachtige mensen.
Daarna zijn we Ierland dwars overgestoken om uit te komen in Lahinch, een oude
badplaats vlak bij de Cliffs of Moher. Dit is niet echt makkelijk te
beschrijven, ik zal hieronder wat links invoegen naar fotos :). Ook in die
omgeving hebben we een paar dagen genoten van al het moois en goeds.
Onze laatste stop (en paar dagen) zou zijn ten zuiden van Cork. Op weg daarna
naar toe hebben we nog het verplichte Blarney Castle bezocht, waar vooral de
tuin en omgeving erg mooi was. De laatste foto die ik maakte was van een kraai,
die zich vlak bij onze motor had genesteld. Bijgeloof of niet, het lijkt erop
dat dit ons geen geluk heeft gebracht. Op weg naar de laaste overnachtingsplek
moesten we keren, een 180 graden bocht, een U turn. In Ierland rijd men ook
links, op zich geen probleem. We reden op een krap weggetje, aan de linkerkant,
de enige manier om de U turn te maken was, aan de rechterkant van de weg een erf
op te rijden, daar te draaien en dan weer terug te rijden.
Terwijl ik terug die krappe weg op reed kwam ik door de iets te wijde bocht
(zware motor, lage snelheid), heel even op de verkeerde weghelft terecht. Dit
was in een flauwe bocht. Nog voor ik terug kon naar de linker helft, kwam er al
een auto aan. Op dat moment neemt je instinct het over, dat instinct rijd altijd
rechts, of je dat nou wil of niet, het instinct van de aankomende bestuurder,
rijd natuurlijk altijd links. Geen van tweeen denkt er over na om uit te wijken,
en beide hebben we geremd wat we konden, ik was net aan het optrekken, dus reed
max 40. Een frontale botsing kon niet uitblijven, dit was echt doodeng, je ziet
een auto aankomen en kan er niets aan doen om hem te ontwijken.
De klap zelf weet ik niets meer van, alleen dat ik mijn vriendin niet kon vinden
toen ik uit de heg kroop aan de rechterkant van mijn motor. Ze lag een meter of
6 verderop op haar rug te schreeuwen van paniek. Daardoor was haar vizier
beslagen en kon ze niets zien. Nadat ik haar wat gekalmeerd had hebben we samen
heel voorzichtig haar helm afgedaan (ik weet het, mag niet, maar goed, iemand in
paniek schiet ook niet op). Inmiddels stond er een flinke file, er melde zich
meteen een zuster en hoe kan het ook anders in het land van katholieken, een
priester, hij was al klaar om de laatste rechten toe te dienen, ik heb hem
vriendelijk verteld dat dat nog niet de bedoeling was.
Geen ontvangst op de mobiel, dus iemand heeft de politie gebeld. De
plaatstelijke agent, kwam net van zijn middag maal af (half 4 of zo) en had echt
zo iets van, damn, moet dat nou, MAAR, was wel zeer behulpzaam (net als heel
Ierland overigens). Een ambulance die toevallig in de buurt was kwam snel ter
plaatse en mijn vriendin werd op een 'back board' gesnoerd. De rit naar Cork
hospital duurde ruim een half uur, om half 6 kwamen we aan. Helaas was dit een
hels weekend daar, lang verhaal kort, voor wij uberhaupt geholpen konden worden
kwam er nog een andere motorgast (zonder beschermende kleding) levensgevaarlijk
gewond, 4 mensen uit een auto ongeluk waarvan 2 met ernstige schedelbreuk, zo
ging het maar door. Intussen was ik al een keer flauw gevallen omdat mijn arm
gruwelijk pijn ging doen. Op fotos was niet duidelijk wat er aan de hand was.
Bij Ellen was niets gebroken gelukkig, maar haar hele rug en benen waren flink
gekneusd. Met dank aan Dainese en Rukka voor uitstekende beschermende kleding.
Na 2 nachten hotel zijn we naar huis gevlogen, daar bleek dat ik mijn rechter
elleboog had gebroken.
De bestuurder van de auto had geen zware verwondingen gelukkig. Mijn motor zat
tot aan de vooruit in een suzuki alto van 2 maanden out, total loss, met dank
aan mij. Mijn motor was ook total natuulijk, via de VHD is alles goed
afgehandeld zodat ik het wrak niet terug naar nederland hoefde te regelen.
Zo dat was mijn verhaal over het ongelukje.
zomaar een shot van het prachtige ierland:
De motor na afloop :(
