Nee, niet de Mexicaanse griep, maar het hier algemeen bekende CX500 virus. Al scharrelende over het internet kwam ik weer een oude CX500 (1979 )tegen. Aan de foto's te zien betrof het hier een exemplaar in desolate staat. Niet een zwaar gepoetst raspaardje, maar een rijdbaar gemaakte schuurfondst. Als cx500 herkend maar met de nodige oneigenlijke aanpassingen. Kortom een CX500 die gered moest worden. Er kwam een niet te bedwingen drang bij mij op een bod op dit machien uit te brengen. Deze oude broeder is vanmiddag van eigenaar gewisseld. Na een korte inspectie op rijtechnische gebreken, het op naam stellen van het kenteken en het afdragen van 110 euro ben ik de nieuwe eigenaar. Het machien heb ik rijdend naar huis gebracht, wat een genot. Een totaal uitgeleefd exemplaar, zonder een misse slag, wat royaal in het geluid door twee rotte uitlaten. Ik werd er gewoon blij van. Nu staat de ouwe hier en zal een CX500 waardige opknapbeurt krijgen. Aan het karakter ga ik niks veranderen. Dat heeft ie al.

komt mij ergens heeeeel bekend voor
succes er mee, en veel knutsel plezier.

gr jos

Hoi Sjoerd,

Ik ben blij te lezen dat je herseninfarct in iedergeval geen invloed heeft gehad op je CX virus
Veel succes met de restauratie en laat even een plaatje zien van de huidige staat dan kunnen we zien hoe het begin was.

groeten,

Ton

En hier dan even een paar foto's

Verwijder bestand #1

Verwijder bestand #2

En de Laatste

Verwijder bestand #1

Het lijkt me een avontuurlijk geheel Sjoerd.
Goed voor lange winteravonden, als de wind om het huis giert en de kolenhaard staat te snorren onder het huiselijke dak dat de kou en guurheid van het seizoen buiten de zo knusse deur houd.

Harmony,
Hans.
( die ook van knus houd )