Vandaag hebben we ons weer lagen zegenen in Grubbenvorst. En het was nodig....

Deze week heeft mijn Ouwe Rooie het begeven. Waarschijnlijk een kapot big end lager. Einde blok dus. Ik ben daarom op de Deauville van Lieke geweest.

Het was minder druk dan in voorgaande jaren. Waarschijnlijk door het toch wel wat frisse weer. Ook minder clubgenoten. Naast Lieke, Michael, onze meiden en ik hebben we nog Cosmar, Hans V, Jan van Goor, Werner en Chantal gezien.

Na de zegening reden we met Hans terug. Eerst viel de motor van Michael stil. Elektrisch probleem dat een paar hoofdzekeringen heeft gekost. Toen dat was opgelost, startte de Groene Draeck van Lieke niet. Ook de hoofdzekering. Tja, je bent tweeling of niet...

Maar uiteindelijk de weg vervolgt en de traditionele stop in Lottem gemaakt. En lekker terug gereden ondanks de lage temperatuur en de harde wind.

Ben trots op de meiden die toch weer 300 km achterop hebben gezeten. En trots op Lieke die haar eerste lange rit sinds een hele tijd heeft gemaakt.

nou coen,

heb jij er niet meer gezien die je kende? roy en sorca. en iemand die zich dan tochel heeft voorgesteld; papa cosmar, oftewel joep.

met die motor problemen, dan heeft dat heilige water van die mummelende pastoor niet goed geholpen, wij hebben ons niet laten zegenen en zijn ook gewoon thuis aangekomen (op 1 motor in plaats van 2) maar dat lag aan chantal haar pootje en niet aan de motor.

groetjes werner (motor staat nu in tilburg, halen we volgende week na de onderdelenbeurs gewoon weer op)

en hier nog ff de foto's;

motorzegening

groetjes werner (heb er trouwens ook nog verschillende gemist...)

Ja, Joep heb ik natuurlijk ook gezien. En jullie honden ook. Maar dat is het nadeel van lijstjes, je vergeet altijd wel iemand. Fijn dat jullie ook goed thuis zijn gekomen.

Kijken of het lukt.. de motorzegening van Coen, Hans, Moi en Michael..

http://www.youtube.com/watch?v=w2aAwY-o4Bo

Kaithy heeft het gefilmd.

Lieke
(die echt wel trots is op haarzelf..Vechta here we come!!)

wat een dagje was dat. erg leuk om al die motoren te zien, vrienden te zien en lekker ijsje te eten. helaas kan ik niet zo trots op mezelf zijn als lieke dat kan, want ik heb het niet tot aan thuis gehaald om zelf te rijden. toen we eenmaal het drop uit waren (was ook nog kollone rijdende vrachtwagens met gehandicapten die ons op verschillende plaatsen de doorgang versperde dus voor we een weg hadden gevonden die vrij was waren we bijna uur verder voor mijn gevoel) begon mn been al aardig zeer te doen. toch nog bijna 100 km ermee gereden maar toen kon ik echt niet meer. motor langs de kant gezet in de middle of nowhere en ff honden wat laten rennen terwijl ik uitrustte. maar ondanks dat het wel weer ging dacht ik was na 5 minuten rijden de pijn weer terug. gelukkig hadden we al afgesproken bij mn ouders te stoppen en daar mn motor te laten staan. maar zou nog zo'n 80 km zijn. en dat met ondragelijke pijn, niet in staat mn been te gebuiken dus alleen op motor afremmen en met handrem. uiteindelijk maar tot tilburg geraakt waar werners moeder woont en daar de motor laten staan. laatste stuk heb ik dus helaas achterop moeten zitten.hopelijk gaat het straks met mn nieuwe steunkousen beter en kan ik wel grotere stukken rijden. want vechta en sjk wil ik toch zelf naar toe en terug kunnen rijden.

groetjes chantal (die het wel leuk vond om aanwezig te zijn voor de eerste keer bij de motorzegening)

Hoi Chantal,

Even was ik ook niet trots op mezelf hoor. Na even een kleine pitstop in Ede (Michael heeft een nieuwe zekering in de Groene Draeck gedaan), zijn we naar huis gereden.
Er werd ons in de ochtend al aangeboden om te blijven eten 's avonds, maar uit ervaring wist ik dan we dat maar niet moesten doen. Dan zit je lekker en wil je de laatste 55 km niet meer rijden...

Maar goed, onderweg stak er een windje op. Dat hadden we overigens ook naar Ede toe, maar Hans wist mij haarfijn aan te voelen om via Wageningen te rijden. Maar op de A12 naar Linschoten begon het wel enger te worden.
Ik heb dus ook bij de Shell bij De Meern mijn richtingaanwijzer uitgedaan dat ik eraf wilde. Toen had ik het ook gehad hoor. Coen had bijna voor mij de auto gehaald. Het was maar kleine 5 km nog. Dus heb ik mijn moed bij elkaar gereaapt en de laatste km toch zelf gereden. Al was het een slakkegangetje van 80/90 km per uur. Het schakelen ging bijna niet eens, omdat je je handen aan het stuur nodig had. Maar goed, eenmaal thuis gekomen, heb ik een douche genomen en toen kwam mijn trots toch weer tevoorschijn.

Dus meid.. we komen er wel!

Lieke
(die nu echt een zere arm heeft, maar het motorrijden laat ik niet schieten door dit en mijn rug..)

hey lieke,

je hebt het toch maar gedaan. ik heb het nu moeten opgeven. maar zoals je zei we komen er wel. ook ik laat het motorrijden niet schieten voor de pijn, alleen zal ik er me goed op moeten voorbereiden en door de week rekening mee moeten houden, dat ik niet overbelast op motor kruip. maardat komt vanzelf weer goed, mn nieuwe steunkousen zijn al besteld, mn press werkt ook dus kom er wel weer boven op. alles om motorrijden te kunnen blijven doen. alleen zal ik nu zondag wel met de auto rijden. is nu ff beter voor me tot ik weer hersteld ben.

groetjes chantal (die komend weekend weer erg druk heeft maar wel zin in heeft)

Zegeningen werkt dus niet

Sterkte Chantal

Zegeningen die niet werken? Ik zou er niet zo zeker van zijn. Misschien was er wel een bedoeling dat er zoveel oponthoud was. Doordat er stil gestaan moest worden heb je misschien wel die ene automobilist gemist die niet oplette en je had geschept als je door had kunnen rijden. Of erger, die ene wielrenner die op jou weghelft door de bocht sjeest en je een "frontaaltje" had bezorgt.
Niet dat ik zo'n gelovig persoon ben, ik bid (te) vaak ondersteboven, maar ik heb wel ontzag voor dergelijke zaken gekregen en wil graag geloven dat al dat oponthoud ergens voor gedient heeft!
Ik ben in ieder geval blij dat ik jullie verhalen kan lezen, misschien wel dankzij de zegening!

Willem

sieds,
zegenen werkt wel, maar het is een MOTORzegening (die wij hebben overgeslagen) want toen de pastoor begon zijn wij gegaan.

willem,
ik ben heb 1e jaar wel de motor laten zegenen en ben zelf een week goed ziek geweest (mischien dat dat ook zo had moeten zijn?)

lieke,
we komen er echt wel, naar vechta en sjk vergeten we de pres niet zodat ze s'avonds lekker met haar been erin kan. en de volgende dag weer zelf naar huis kan rijden!

groetjes werner (voelde zondag door het smalle stuurtje m'n armen ook)

Na uren van noeste arbeid mag ik u een nieuw hoofdstuk van het reeds lang bekende Motorlogboek presenteren.
Dit hoofdstuk bevat de belevenissen van de "Rode Rakker" en mij zelf, met de avonturen die anderen onbedoeld ook beleefden, op de motorzegening 2012 te Grubbenvorst.

Harmony,
Hans.
( morgen remlichtschakelaartje vervangen.... )