Dag 2: Dinsdag 3-9
Diekirch-Le Clerjus
Op het moment dat ik ontwaak ruik ik ergens de vage geur van koffie. Best logisch eigenlijk want het is rond 8 uur en de camping staat nog redelijk vol met campers en caravans. Ik besluit om ook meteen koffie te gaan zetten en rits vol enthousiasme de tent open. Tot mijn grote schrik zie ik dat het behoorlijk mistig is. Het zicht is zeker niet meer dan een 50 a 100 meter.
ik bedenk me dat het hier in Luxemburg wel vaker voorkomt dat het in de ochtend mistig is. Veel stadjes liggen namelijk in de dalen en in deze tijd van het jaar is het in de dalen vaak mistig. Zodra je het plateau oprijdt zit je vaak in de zon en zie je de mist nog in het dal hangen.
Na de koffie is het tijd om de tent af te breken. Eerst maar eens zien hoe het met mijn natte motorkleding van gisteren is gesteld. De kleding heb ik gisteravond bij het vallen van de avond in de koffers gedrukt omdat mijn tent eigenlijk te klein is om de hele klamme kledingmeuk in de tent op te bergen. Ik merk dat de jas nog wel wat klam aanvoelt maar eigenlijk best goed te dragen is. Mijn motorbroek echter niet. Die is nog gewoon nat. Wellicht was het toch niet echt een goede keus om mijn motorjeans te dragen tijdens de vakantie.
Als ik eenmaal de tent heb ingepakt en alles op de motor heb gebonden is het tijd om de motorkleding aan te trekken. De broek is koud en nat. Gelukkig heb ik een motor meegenomen met een flinke kuip zodat ik niet in de wind zit en enorm ga afkoelen door deze natte broek. Ik rij door een mistig Diekirch en als ik het dal uitrijd komt de zon en de blauwe lucht tevoorschijn, heerlijk!!! Eenmaal op de snelweg zit ik alweer in heerlijk weer en wordt het meteen een stuk warmer. Net voor ik Luxemburg uitrijd wordt het weer tijd om te tanken. Het is nu nog een klein stukje snelweg voor ik afsla en door het lege noordoosten van Frankrijk naar mijn eindbestemming van vandaan ga rijden.
Dit deel van Frankrijk ligt me als motorrijder wel. Er is eigenlijk niks te doen, de dorpjes die je passeert zijn leeg en stil. Het is alsof de leegloop van het Franse platteland hier uitgevonden is. Weinig actie dus! Aan de andere kant is het hier heerlijk rijden. De wegen zijn redelijk goed, er is weinig verkeer, het landschap is licht glooiend. Een beetje extra gasgeven is hier erg prettig omdat omdat de wegen leeg zijn. Tel daarbij op dat de lucht strakblauw is en het zonnetje schijnt.........
Na een paar uur sturen en gasgeven is het tijd voor de lunch. Ik parkeer bij een supermarkt, haal wat broodjes en beleg en zadel in no-time weer op voor de rest van de reis. Aan het eind van de middag draai ik de N57 op. Een weg die in loop van de jaren si verworden tot een 4 baansweg die ik het liefste links laat liggen maar ik waag me er toch op om wat tijd te besparen. Gelukkig is het maar een kort traject van ongeveer 20km en dan gaat het weer verder over de Route Departementale.
Het duurt niet lang meer voor het landschap en de wegen steeds bekender worden: het mooie huis aan de linkerkant, de mooie bochten en de verraderlijke spoorwegovergang die meteen achter een onoverzichtelijke bocht ligt. Nog een paar km en ik ben op mijn plek. Ik draai het pad op naar de motorherberg en zie meteen Auke en Tim al op het terras zitten. Ze zijn ook net aangekomen, hun motoren staan nog bepakt voor het terras..
Mijn vrienden hebben er al een dikke week opzitten en zijn eigenlijk alweer op de terugweg. Ik zet snel de tent op en sluit aan op het terras. Ik voel dat ik dorst heb en trek, gelukkig is het eten hier goed. Ik kijk uit naar het eten en de sterke verhalen die hier vanavond weer rond zullen gaan. Morgen gaan we hier in de buurt een rondje rijden. Nu maar hopen dat de motorbroek morgen eindelijk eens goed droog is!
Wie later remt is langer snel!