Zes jaar geleden droomde ik van weer motorrijden.
Drie jaar geleden kocht ik een oude CX500
Negen maanden geleden kreeg ik een idee.
Morgen vertrek ik.
Sommigen zullen denken: nou, makkelijk zat. Anderen denken :Ik zou niet durven.
Wat voor de een een berg is, is voor een andere een molshoop. Maar ik heb respect voort zowel de molshoop-visie, als de berg-visie. "Your miles may vary" zeggen ze in de USA, We maken allemaal hetzelfde op een andere manier mee.
Voor mij is het een wereld reis, letterlijk naar het einde van de wereld, kaap Finisterra. En makkelijk is anders.
Maar ik zou vijf jaar geleden nooit gedacht hebben dat ik zoveel steun en aanmoediging en begrip zou krijgen voor een projectje van mij. Niet alleen hier, binnen deze Cx-club, maar ook daarbuiten.
Hier voor het huis ligt heel gewoon
Een straat met stoep en bomen
Huizen erlangs waar heel gewoon
Gewone mensen wonen
De straat is het begin van iets
Een lange weg begint
Met deze straat die iedereen
Zo heel gewoontjes vind
Morgen ga ik dan op pad
Begin met deze straat
En dan een and're, dan weer een
Zoals dat altijd gaat
De straten die zijn elk uniek,
Maar samen vormen zij zo
Het pad waarlangs mijn weg zal gaan
MIJN weg naar Santiago
En zo ga ik dan, op zoek naar mijn eigen Harmony, mijn grenzen, en het einde van mijn wereld,
op MIJN weg naar Santiago.
Hans.
Als ik er niet aan begin, weet ik ook niet of ik het af kan maken
