Vandaag uitstekend motorweer gehad. De zon scheen en alle narigheid van gisteren vergeten!
Ik heb de draad weer opgepakt en mijn gisteren gestarte toertocht vervolgd. Ja, ik heb hem zelf uitgezocht op Map Source van Garmin, maar 250km moet toch te doen zijn.
Er waren op de kaart mooie routes met veel tierelantijntjes er in en daar zit 'm nou juist de kneep....Laten we zeggen, dat ik ruim 200km alleen maar bochten heb gedraaid met uitzichten, onbeschrijfelijk mooi, ooh's en aah's waren niet van de lucht, maar nog lang niet op de helft, was ik doodop, wegen, waar een auto een motor nauwelijks kan passeren en waar stilstaan levensgevaarlijk is. Ik ben al twee keer in de Dolomieten geweest, maar zo'n toertocht heb ik nog nooit gereden. Mazzel, dat er 17 liter benzine in de tank kan, dan hoef je je daar geen zorgen over te maken. Je begrijpt, dat hele mooie foto's niet vanaf de motor gemaakt kunnen worden, maar een indruk heb ik er zeker aan overgehouden.
Morgen richting Stelviopas en daarna door naar Muri bei Bern. Het wordt weer even kamperen en dus geen vervolg op deze site, maar ik beloof jullie de foto's mee te nemen naar SJK. Morgen wat voorzichtig aan, want het is zwarte zaterdag, maar ik verwacht geen of weinig files opweg naar de Stelviopas.
Good Luck 500!

Henk.

als ik zo het plaatje van de pas zie, lijkt me dat onmogelijk.
mooi man!!
theoj

Verwijder bestand #1

Ja, ik kom van de andere kant, ik moet er met het aanhangertje tegenop. Ik ben al eens eerder van deze kant Italië ingereden.
Maar dit zal ook wel lukken.

Groetjes van Henk.

hoi henk,

ik kom volgendeweek ook naar de stelviopas! dus waarschuw italjanen maar vast.

groetjes werner (heb er zin in)

Met Werner heb ik maandagavond gechat, op het moment ben ik in Bern in Zwitserland.
De Stelviopas was ontzettend inspannend en vermoeiend. Als je aan komt rijden vanuit Italië, eerst geen centje pijn, maar na enkele kilometers komt de ware kluif. Ik reed stomtoevallig achter een tractor van een boer en een sportauto. Je begrijpt, dat je geen snelheid kon maken als het moest enz. Gelukkig liet hij ons na enkele bochten passeren, dat maakte al een heleboel goed.
Opeens kijk je tegen de berg aan en zie je al die haarspeldbochten voor je, die je door MOET, want er is geen terugweg en stoppen is er ook niet bij. Eén keer kwam de motor tot stilstaan, maar dat was m'n eigen schuld, want ik moest zo nodig een foto maken.....In z'n 1, een grote schreeuw en jaaaaa daar ging ie en meteen rechts de bocht in.....opluchting.....Kop d'r bij nergens aan denken, bochten draaien (met de Freebird er achter). Eindelijk boven, ik was helemaal kapot......Het was een uur of 6, tijd om door te gaan, voor een campingplaats. Gelukkig was dat niet zo ver rijden. Heb met m'n tentje bij 4 Duitsers gestaan, waarvan er één ook gepensioneerd was. Het was donker en één haalde een zaklamp en bescheen mijn motor.....ik dacht het al, een güllepumpe, in het duits. Je begrijpt, dat het gezellig kletsen was voor het slapen gaan.
De volgende dag, maandag, via Livigno, Zwitserland ingereden en daar misschien wel de mooiste pas van Zwitserland gereden, na Pontresina rechts af en na 5km. een smal weggetje links omhoog....een wereld gaat voor je open.
Grote voertuigen kunnen daar niet rijden, daar is het veel te smal voor. Doorgereden tot Flims, camping gevonden en later begon het te regenen.
Dat heeft niet meer opgehouden tot ik kletsnat in Bern aankwam, ja via Chur alleen nog snelweg gereden....
Hier nog gezellig met Charlotte wat rond gereden en morgen weer terug richting Nederland. Ik bereid me weer voor op een vreselijk natte terugreis, want de vooruitzichten voor morgen zijn blitz und donner met bijbehorende regen, 100mm per kwadraatmeter vertelde de Zw. TV.
Nog 1 keer een zeiknatte tent oprollen en dan ben ik weer in Apeldoorn met mijn Good Luck 500!

Groetjes van Henk.

Gisteren, vrijdag, weer terug in Nedeland.
Donderdag met Charlotte naar Louis in Weil am Rhein gereden, prachtige winkel, in de hoofdstraat en niet op een industrieterrein, zoals de vorige keer (een paar jaar geleden). Een accu voor mijn broers Enfield gekocht en Charlotte een oplader met aansluiting voor haar BMW F650.
Om 12 uur ben ik via de autobahn naar Lahnstein gereden. De snelheid kon tot 100km/uur opgevoerd worden, waarna de Freebird begon te slingeren, 3X onderweg gehad, dus remmen en dan het gas er op, om hem weer terecht te wijzen.De automobilisten hielden wijselijk afstand bij deze manoeuvre. Om kwart voor negen aangekomen, nog tijd voor het opzetten van mijn tentje voor het donker werd.
Onderweg nog twee fikse buien gehad, de derde net toen ik aan het tanken was en deze even kon afwachten.
De terugreis naar Nederland verder zonder problemen, de kilometerteller draaide intussen op 00000,0 waar ik zelf geen aandacht voor had, want het was niet de originele teller van deze motor.
Toch gaf de tellerkabel de geest om deze ongeïnteresseerdheid van mij te corrigeren en dit was het enige ongemakje van deze reis. Ik schat, dat ik zo rond de 3500km er op heb zitten met toevoeging van ongeveer 200cc olie.

Het was een schitterende reis met plezier, verwondering, angst, adrenaline, opluchting en weten, dat je altijd moet doorzetten, waar geen weg terug is!

Groeten van Henk.